1-پیامبران

"و قالوا اتخذ الرحمان ولدا سبحانه بل عباد مکرمون...و لا یشفعون الا لمن ارتضی" سوره انبیا آیات 26-28

"و آنان گفتند:خداوند فرزندی برای خود انتخاب کرده است: او منزه است آنها بندگان شایسته اویند...و آنان جز برای کسی که خدا راضی است شفاعت نمی کنند و از ترس او بیم کند"

2-ملائکه

"و کم من ملک فی السماوات لا تغنی شفاعتهم شیئا الا من بعد ان یاذن الله لمن یشاء و یرضی" سوره نجم آیه 26

"و چه بسا فرشتگان آسمان که شفاعت آنان سودی نمی بخشد,مگر پس از آنکه خدا برای هرکس بخواهد و راضی باشد اجازه دهد"

3-شهیدان

"و لا یملک الذین یدعون من دونه الشفاعه الا من شهد بالحق و هم یعملون" سوره زخرف آیه 86

"کسانی را که غیر از او می خوانند قادر بر شفاعت نیستند,مگر آنها که شهادت به حق دادند و به خوبی آگاهند"

این آیه دلالت می کتد که قدرت آنها بر شفاعت به خاطر شهادت به حق دادنشان است. هر شهیدی شفیعی است که قدرت بر شهادت دارد و مراد از شفاعت در آیه شاهد اعمال بودن است,نه شهادت به معنای کشته شدن در جنگ.

4-مومنان

از آیه سابق روشن می شودکه مومنان هم از جمله شافعان هستند و خداوند خبر از الحاق آنان به شهدای روز قیامت داده است" والذین آمنوا بالله و رسله اولئک هم الصدیقون و الشهداء عند ربهم" سوره حدید آیه 19

"کسانی که به خدا و رسولش ایمان آورده اند,آنان صدیقین و شهدا نزد پروردگارشانند"

طبق این آیات پس طبیعتا مومنان و صالحان توانایی شفاعت برای بندگان نزد خدا را دارند...

شبهات حدیثی
شروع دوباره وبلاگ
شفاعت انبیا
[عناوین آرشیوشده]